شاخص بهای تولیدکننده در ایران در دوازده ماه منتهي به ارديبهشت ماه 1396 نسبت به دوازده ماه منتهي به ارديبهشت ماه 1395 به‌میزان 5.9 درصد افزایش یافته است. به گزارش اگزیم نیوز به نقل از بانک مرکزی، خلاصه نتایج به‌دست آمده از شاخص بهای تولیدکننده در ایران براساس سال پایه  100=1390 نشان می دهد که شاخص بهای تولیدکننده در ‌ایران در ارديبهشت ماه 1396 به عدد 236.2 رسيد که نسبت به ماه قبل تقريبا ثابت بوده است.

همچنین شاخص مذکور در ارديبهشت ماه 1396 نسبت به ماه مشابه سال قبل معادل 8.5 درصد افزایش نشان می‌‌دهد. بر این اساس در اردیبهشت ماه سال جاری در گروه کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری شاهد افت 0.4 درصدی در اردیبهشت ماه امسال در قیاس با فروردین ماه سال جاری بوده در حالیکه در مقایسه با اردیبهش سال 95 رشد 7.2 درصدی را ثبت کرده است. شاخص تورم صنعت نیز در یک ماه گذشته نیم درصد افت را به ثبت رسانده درحالیکه در مقایسه با اردیبهشت 95 8.8 درصد رشد را تجربه کرده است.

بنا بر این گزارش در زیرگروه حمل و نقل و انبارداری شاهد رشد 1.2 درصدی در مقایسه با فروردین امسال بودیم. این میزان تغییرات در بازه سالانه حکایت از رشد 5.4 درصدی دارد.در بخش خدمات اما شاخص بهای تولیدکننده در اردیبهشت ماه در مقایسه با فروردین 0.8 درصد و در مقایسه با اردیبهشت پارسال 8.9 درصد رشد را تجربه کرده است. بیشترین میزان رشد سالانه تورم تولیدکننده مربوط به بهداشت و مددکاری است که 17 درصد رشد شاخص بهای تولید را نشان می دهد.   

شاخص بهای تولیدکننده یا شاخص PPI ه (Producer Price Index) مانند شاخص بهای مصرف‌کننده (CPI) از جمله شاخص‌های قیمتی است که در بررسی روند سطح قیمت‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. شاخص بهای تولیدکننده یکی از معیارهایی است که به منظور سنجش عملکرد اقتصادی، از سطح عمومی قیمت‌ها محاسبه و منتشر می‌شود.

از این رو، تاثیر قابل‌توجهی بر تصمیم‌گیری صاحبان صنایع، سرمایه‌گذاران و حتی سیاستمداران خواهد داشت. هدف از محاسبه شاخص بهای تولیدکننده، اندازه‌گیری تغییرات قیمت‌هایی است که تولیدکنندگان در ازای فروش کالاها و خدمات خود دریافت می‌کنند. به عبارت دیگر می‌توان عنوان کرد که این شاخص، قیمت کالاها در کارخانه و مبداء تولید را در نظر می‌گیرد. این شاخص به صورت یک شاخص وزنی از قیمت عمده‌فروشی کالاها یا قیمت‌های تولیدکننده محاسبه می‌شود؛ به همین دلیل برخی شاخص بهای تولیدکننده را شاخصی می‌دانند که روندهای قیمتی در بازارهای عمده‌فروشی، صنایع تولیدی و بازار کالاها را منعکس می‌کند.

اما اهمیت این شاخص در اقتصاد چیست؟ در ادبیات اقتصادی از این شاخص به عنوان یک شاخص پیش‌نگر (Leading Indicator) یاد می‌شود؛ به این معنی که با بررسی این شاخص می‌توان از سطح تغییر قیمت‌ها در بازار کالا و خدمات مصرفی یا تورم اطلاع کسب کرد. به بیان دیگر، هر افزایش یا کاهش قیمت در شاخص بهای تولیدکننده با یک وقفه زمانی در شاخص بهای مصرف‌کننده نیز مشاهده می‌شود. از این رو از تغییرات شاخص بهای تولیدکننده به عنوان پیشگویی برای تورم عنوان می‌کنند. علاوه بر این، شاخص بهای تولیدکننده روند تغییرات قیمت‌ها را از دیدگاه تولیدکننده و خریدار در بخش‌های مختلف اقتصادی (کشاورزی، صنعت و خدمات) نشان می‌دهد.

در این بین برخی پیش بینی ها حکایت از آن دارند که اگر تورم تولیدکننده به روال فعلی خود ادامه دهد احتمال دورقمی شدن تورم نیز وجود دارد. دولت سعی دارد از تورم دو رقمی دوری گزیده و در دامنه فعلی نرخ تورم مصرف کننده را حفظ کند اما منتقدان می گویند دیر یا زود نرخ تورم به بالاتر از 10درصد خواهد رسید. نشانه های این احتمال را نیز در رشد نقدینگی در کشور می بینند و می گویند با توجه به بروز نشانه های رونق در کشور احتمال تشدید فشارهای تورمی وجود دارد.

در این رابطه حسين ميرشجاعيان، معاون وزير اقتصاد تأكيد كرده گر‌چه طبق آمارها ممكن است تورم اقتصاد ايران به مسير دو‌رقمي بازگردد، ولي دولت مي‌تواند با پيش‌ گرفتن سياست‌هايي با افزايش تورم مقابله كند. وي با استناد به آمارهاي رسمي اظهار كرد: تورم ممكن است از خرداد‌ماه به مسير دو‌رقمي بازگردد.

به ‌گفته وي، كنترل نرخ تورم بستگي دارد كه دولت چه سياست‌هايي را در پيش مي‌گيرد، چقدر مي‌تواند پايه پولي را كنترل كند و براي سرعت گردش پول چه تدابيري مي‌انديشد، به هر حال احتمال بازگشت به مسير تورم دو‌رقمي بالاست و درباره اينكه در نهايت تورم سال ۱۳۹۶ به چند درصد مي‌رسد اكنون نمي‌توان رقم دقيقي ارائه كرد. او در پاسخ به اين سؤال كه آيا تورم به بالاي ۱۲‌درصد مي‌رسد؟ گفت: خير، البته طبيعتا وضعيت تورم در مقاطع زماني مختلف سال ۱۳۹۶ متفاوت است، هرچند دولت مي‌تواند با اقداماتي با افزايش تورم مقابله كند.